ଗୀତ

ଜୁଆଙ୍‌ ଲୁକକି ଓଡିସାର କେନ୍ଦୁଝର, ଅନୁଗୁଳ ଆଉ ଢେନ୍‌କାନାଲ୍‌ ଜିଲାତେ ରଏରେକି। ଆରକି ଆଗିଲା ବଣଆତେ ରଏନମାନ୍‌କି। ଏଲେ ଏକଳଙ୍‌ ଆଳବ ଗିନିସରେକି ବନାଆନ୍‌କିଜ ଚଳେରେକି। ସଜ୍‌ଚେକେ ଲୁକରେକି କମ ଆସିକେ। କିସ୍‌ଟିଆନ୍‌ ଲୁକକି କିଲଙ୍‌ ସୁଗାଇ କମ ଆସିକେ। କିସ୍‌ଟିଆନ୍‌ ଇଆନ୍‌କିଜ ଡାବୁଙ୍‌ ଲୁକକି ସୁଗାଇ ଦୁକ କସଟ ବାଦ ଡିଞ୍‌କିକି, ଏତେ ଲୁକକି ପେରେକିକି। ଏକଳଙ୍‌ ବାଇବଲ ଜୁଆଙ୍‌ ଟାରରେ ଲେକେତେ କମ ଇରେ। ଜୁଆଙ୍ଗ ଲୋକମାନେ ଓଡିଶା ରାଜ୍ୟର କେନ୍ଦୁଝର, ଅନୁଗୁଳ ଆଉ ଢେନ୍‌କାନାଲ୍‌ ଜିଲାରେ ରହୁଛନ୍ତି। ଆଗୁରୁ ସେମାନେ ବଣରେ ରହୁଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେମାନେ ବାଂସରୁ ଜିନିସ ତିୟାରି କରି, ଜିବନ ଯାପନ କରୁଛନ୍ତି। ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କର ଭିତରେ କମ ଅଛନ୍ତି। ଖୀସ୍‌ଟିୟାନ୍ ଲୋକମାନେ ବହୁତ କମ ଅଛନ୍ତି। ତାଡନା ପାୱୁଥିବାର ବହୁତ ଲୋକମାନେ ଖୀସ୍‌ଟିୟାନ୍ ହେଲା ପରେ ଫେରି ଜାୟିଛନ୍ତି। ବାଇବଲ ଅନୁବାଦ କାର୍ୟ ଚାଲୁଚି।

 

 

 

 

Thumbnail image